به گزارش قدس خراسان، قبح موضوع دیگر از بین رفته، کسی یادش نمیآید نخستین بار واژه معتاد متجاهر چه وقت و توسط کدام رسانه به کار رفت؛ اما آنها حالا همه جا هستند؛ از تیترهای رسانهای تا سر چهارراه، زیر پل، پارکها، کنار مدرسهها در همه محلات از اسماعیلآباد تا سجاد، از شهرک شهید رجایی و باهنر تا سناباد، احمدآباد و مطهری؛ افیون نشئگی و افسون فراموشی دردها یک طرف، همه دنیای از دست رفتهشان طرفی دیگر.
از گرفتن یک دم دود تا دودآلود شدن هر دم از زندگیشان آنها را به زانو درآورده است. مصرف دودی و تزریقی و مشامی دیگر برایشان فرقی نمیکند. تنها این بدن درد لعنتی را برای لحظهای چند میخواهند به دست فراموشی بسپارند.
واکنش آدمها به آنها متفاوت است؛ یکی نگاهش پر از ترحم است و دیگری آنها را معضلی میداند که چهره شهر را خراب کردهاند. مسئولان هم در این میان گاهگاهی طرح جمعآوری میگذارند و آنها را به کمپهای اجباری میبرند تا دل ببرند از این درد خانمانسوزی که دودش به چشم یک شهر رفته است.
حالا اما چند وقتی است حضورشان پررنگتر از هر زمان دیگری شده. انگار ارواح فراموش شدهای هستند که برایمان مرئی شده باشند؛ زمانی سر چهارراه اسپند دود میکنند و گاهی در حال تکدیگری، کمر بعضیشان زیر این درد در سطلهای زباله خم شده است.
طرح مدیریت موردی برای حمایت از معتادان متجاهر
کارشناس مسئول دفتر اعتیاد بهزیستی خراسان رضوی نیز در اینباره به خبرنگار قدس خراسان میگوید: مسئولیت بهزیستی بیشتر نگهداری و درمان معتادان است. در مدت ۳ تا ۶ ماهه نگهداری این افراد در مراکز ترک، تست هیچکدام مثبت نبوده به این معنا که هیچ ماده مخدری وارد مراکز ماده ۱۶ بهزیستی نشده است. نکته قابل توجه اینکه هیچکدام از این مراکز توسط نیروی انتظامی مراقبت نمیشود و نظارت توسط برخی از همین بیماران صورت میگیرد. در عین حال در هیچکدام از این مراکز فرار، اغتشاش، مصرف مواد یا فوتی نداریم.
امیر گوهری ادامه میدهد: بهزیستی فراتر از مسئولیتهایی که در حوزه اعتیاد دارد، اقدامهایی انجام داده و برای پاکی معتادان و بازگشت نداشتن آنها به اعتیاد نیز برنامهریزی کرده است. طرح مدیریت موردی در همین راستا در حال انجام بوده و در این طرح مددکاران آموزشدیده و باتجربهای همکاری میکنند.
وی عنوان میکند: مددکاران، افراد بهبودیافتهای را که از مراکز ماده ۱۶ مرخص میشوند، غربال میکنند. اگر بیمار نیاز به سیستم حمایتی داشته یا جوان و باانگیزه باشد، او را وارد طرح مدیریت مورد میکنند. در این طرح یک مددکار حدود ۲۰ تا ۳۰بیمار را مورد حمایت دارد و از آنها مراقبت میکند که به سمت اعتیاد برنگردند.
کارشناس مسئول دفتر اعتیاد بهزیستی خراسان رضوی با بیان اینکه نخستین مسئله و مشکل معتادان بهبودیافته با خانوادههایشان است، میگوید: مددکار هفتهای یک بار به منازل این افراد مراجعه میکند و برای خانوادههایشان یک سری آموزشهای توجیهی میگذارد. همچنین بحث اشتغال این بیماران را پیگیری میکند و با پیمانکاران یا کارفرمایان جلسه میگذارد و آنها را برای برخورد با فرد معتاد توجیه میکند؛ چرا که یکی از عوامل اصلی بازگشت به اعتیاد، بیکاری افراد است.
گوهری متذکر میشود: این مددکاران در اختیار بیمار هستند و از ۷ صبح تا ۱۲ شب هر لحظهای که بیمار با مشکلی مواجه شود، میتواند با مددکارش تماس بگیرد و از او کمک بخواهد. همچنین مسائلی مانند برقراری مستمری کمیته امداد، گرفتن شناسنامه و حل مشکلات حقوقی از دیگر مواردی است که توسط مددکاران پیگیری میشود.
وی در خصوص تأثیرگذاری این طرح میگوید: در حال حاضر هزار بیمار زیر پوشش طرح مدیریت مورد هستند. این طرح از سال ۱۴۰۰ آغاز شده وافزون بر ۷۳ درصد این افراد پاک هستند و به سمت اعتیاد بازنگشتهاند.
کارشناس مسئول دفتر اعتیاد بهزیستی خراسان رضوی بیان میکند: سه مرکز توانمندسازی با حدود ۹۰ نفر ظرفیت داریم و مخصوص بیمارانی است که وارد طرح مدیریت مورد شدهاند؛ اما سرپناهی ندارند و توسط مددکاران در این مراکز ساماندهی میشوند. دو مرکز برای آقایان و یک مرکز برای بانوان است. افراد یک سال در این مراکز هستند تا توانمند شده، یا به خانواده برگردند یا بتوانند برای خودشان محلی برای زندگی تهیه کنند.
گوهری میگوید: در این مراکز بدون اطلاع قبلی از بیماران تست گرفته میشود. در یک سال گذشته بیشتر این افراد پاک بودند. این موضوع مهمی است که یک معتاد متجاهر ترک کند، هر روز به سر کار برود و بیاید؛ اما لغزش نداشته باشد و حتی پولش را ذخیره کند.
معتاد متجاهر به مصرفکنندگان مواد مخدری گفته میشود که با وجود بسترهای لازم برای درمان و حتی حمایتهای خانواده و دولت حاضر به ترککردن اعتیاد خود نیستند. این دسته از معتادان بر اساس قانون مبارزه با مواد مخدر به شکل اجباری به مراکز درمان، بازتوانی و کاهش آسیب اعتیاد برای ترک کردن برده میشوند. توانمندسازی، حلقه مفقوده ساماندهی و بازپروری است که در تمام این سالها مورد غفلت واقع شده و حالا تأمین مراکز اقامت و مددکاران تماموقت برای بهبودیافتگان اعتیاد، آغوش گرمی است که میتواند برای شکستن چرخه باطل اعتیاد و برگرداندن این افراد به جامعه امیدوارکننده باشد.
نظر شما